ป้าเคยบรรจุ ราชการครั้งแรกเงินเดือน 2050 บาท อยู่ หน่วยงานตจว ถ้าจำไม่ผิดคิดว่าตัวเอง รวยแล้ว ดีใจที่สุด ต่อมมีลูกมี สามี เงินเดือนหมื่นหก เมื่อ10ปี ที่แล้ว ติดลบ ชักหน้าไม่ถึงหลังทุกดือน
เป็นหนี้ รถยนต์ บ้าน สินเชื่อบริโภค สหกรณ์ เงินเดือนติดลบ เลือดตาแทบกระเด็น รู้รสชาด ของทุกข์จากการเป็นหนี้ ช่างทรมานที่สุด หนำซำหนี้บัตรเครดิต แค่หมื่นกว่า
ตอนนั้น มีวิบากกรรมต้องออก จากงาน หนำซ้ำ ต้องเป็นหม้ายเจ็บไข้ได้ป่วย โดนพี่น้องเพื่อนฝูง รังเกียจ เจ้าหนี้ทุกอย่างมารุมฟ้องตอน นั้นอายุ 37-38 ปี หนักสุด สะบักสบอม ในชีวิตเลย ตอนเจอหมายศาล เงินจะกินก็ไม่มี งานก็หายาก ที่หาได้โดนเอาเปรียบ ได้แค่เดือนละ5พัน
กัดฟันต่อสู้มา จนหนี้เกือบหมด มีกินมีเก็บ ไม่ต้องโดนโกง โดนรังแก...ตอนนี้เข้มแข็ง
อายุ จะเข้า50 แล้วละ อยากบอกลูกหลานว่า งานจะได้เงินมากน้อย อยู่ที่การกิน การเก็บ..รู้จักกินรู้จักเก็บ และ เคยลำบากมากๆ พอเจอสบายแล้วมันสุดยอดจริงๆ
ถ้าไม่เคยล้ม จะไม่เห็นคุณค่าของชีวิต**
ตอนนี้ป้า จะกี่มรสุม ชีวิตก็ไม่หวั่น เพราะ มันเจอหนักมาโชกโชน
สุภาษิต ป้า ...จงอยู่อย่างจนแล้วท่านจะไม่มีวันจน
ซื่อทุกอย่าง...ที่อยากได้ด้วยเงินสด อย่ายืม
จงกินเพื่ออยู่... อย่าอยู่เพื่อกิน
จงใช้ให้น้อยกว่าที่หาได้... และ เก็บเงินฝากเสมอ
**ถ้าทำได้อย่างนี้ไม่ต้องไปแสวงหาเงินเดือนเลิศหรู ก็เอาตัวรอดได้**
โชคร้ายที่ป้าเพิ่งมารู้ก็ตอนกลางคนแล้ว แต่ตอนนี้อยู่ดีมีสุข พอใจในชีวิตมากแล้ว
จากคุณ : รักนะเด้กโง่
เงินเดือนเยอะ ไม่สู้เท่ากับ เหลือเงินออมต่อเดือนหรอกครับ
ตอน 27 เพิ่งจะจบโททางวิศวะ ป.ตรี เรียนตามใจตลาด คิดว่าจบแล้วจะได้เข้าโรงกลั่นน้ำมัน แต่มันไม่ใช่ เลยมาต่อป.โท เลือกสาขาที่ได้ไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ กลับมายังหาตัวเองไม่ได้
แล้วก็มาทำงานโรงงาน ทำงานเป็นกะ เงินได้เยอะเพราะทำงาน จ-ส + โอทีกระหน่ำ บางทีก็ทำโอที วัน อา. (เฉลี่ยเดือนนึงทำงาน 28-29 วัน) ไม่เคยมีเหลือเก็บสักบาท ผ่อนบ้าน ผ่อนหนี้สินเชื่อบัตรเครดิตจนหมด แถมติดลบอีกต่างหาก เนื่องจากใช้เงินมาชดเชยเวลาที่เสียไปจากการทำงาน
ปัจจุบันกำลังเปลี่ยนงาน ทำงาน จ-ศ และโอทีอาจจะน้อยมาก แต่วางแผนการใช้จ่ายเงินไว้อย่างดี คิดว่า ถึงน้อยลง แต่เราก็อยู่ได้ ควรสอนลูกๆ แบบนี้ดีกว่า
นี้ว่าจะเรียนต่อโท MBA อีกใบ ดูวิชาเรียนน่าสนใจ มีด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์และก็มีเรียนเรื่องการบริหารด้านบัญชีด้วย และน่าจะเรียนด้านกฏหมายทั่วไปเพิ่มเติมด้วย อะไรที่อยากรู้ก็อยากหาความรู้ไว้เพิ่มเติม
จากคุณ : Christian Chang
more..
No comments:
Post a Comment